Spis treści:
Mało kto kojarzy katolickie siostry zakonne z browarnictwem. Tymczasem zdarza się, że opactwa produkują piwa, nalewki czy trójniaki klasztorne. W Polsce swoje browary zakładali m.in. cystersi czy benedyktyni. Okazuje się, że w Europie siostra Doris Engelhard jest ostatnią regularnie produkującą alkohol zakonnicą. Kim jest i dlaczego uważa, że w ten sposób służy Bogu? Dowiedz się więcej o franciszkance.
Kim jest siostra Doris Engelhard?
Siostra Doris Engelhard to mistrzyni piwowarstwa. Od prawie 50 lat zajmuje się warzeniem tego alkoholu - jest to jej zawód. Codziennie wstaje o godzinie 5:30 i po porannych modlitwach oraz mszy świętej rozpoczyna pracę w klasztornym browarze franciszkanów (wcześniej benedyktynów) Mallersdorf. Samodzielnie produkuje około trzech tysięcy hektolitrów piwa rocznie (300 000 litrów). Doris Engelhard ma już 73 lata i marzy o przekazaniu wiedzy kolejnej siostrze.
W jaki sposób zakonnica rozpoczęła przygodę z browarnictwem? Siostry franciszkanki zajmowały się jej chorą mamą, podczas gdy rozpoczęła naukę szkolną. Wtedy też postanowiła wstąpić do tego zakonu. Jej ojciec miał jednak wobec niej inne plany i zachęcił ją do studiowania rolnictwa. Dyrektorka szkoły namówiła ją na kierunek związany właśnie z warzeniem piwa. Rozpoczęła naukę w 1966 roku, w 1969 - złożyła śluby zakonne, a w 1975 - oficjalnie rozpoczęła pracę jako mistrzyni browarnictwa i do dziś stoi na czele browaru.
Jak podkreśla franciszkanka, misją sióstr zakonnych jest pomoc ludziom. Najczęściej tym potrzebującym, odrzuconym czy słabszym (chorym, więźniom, dzieciom). Można jednak spełniać bożą wolę, serwując innym szczęście. Siostra Doris tworzy więc produkt, który trafia na wiele niemieckich stołów.
Wszędzie możesz służyć Bogu, nie ma znaczenia twój zawód czy praca, jaką wykonujesz. Dobrze jest sprawiać radość Bogu, moim współsiostrom, a razem z nimi ‒ nieść radość naszym klientom - przekazała watykańskiej gazecie L’Osservatore Romano
Historia warzenia piwa w Mallersdorf
Mallersdorf to opactwo, które w XII wieku prowadzili benedyktyni, produkując już wówczas piwo. Potwierdza to dokument papieski z XV wieku, przyznający zakonowi możliwość sprzedaży własnych wyrobów. W XIX wieku, gdy klasztor należał już do franciszkanów, siostry zakonne zajmowały się w nim ubogimi i sierotami. W 1881 roku postanowiły wznowić działalność browaru, aby zarobić środki na konieczną pomoc.
Co ważne, piwo siostry Doris jest dostępne tylko lokalnie. Do jego produkcji nie używa się konserwantów, dlatego musi być pite, kiedy jest jeszcze świeże, najlepiej od razu po wyprodukowaniu. Jak twierdzi sama zakonnica, odleżany alkohol po prostu zmienia smak.
Kocham moją pracę, kocham zapach piwa i pracę z tym, co daje życie, jak drożdże czy jęczmień. Cieszy mnie, gdy ludzie próbują z radością naszego piwa. Tak naprawdę powinniśmy odczuwać przyjemność ze wszystkiego, co robimy, aby nie stać się nieznośnymi - mówi siostra Doris dla L,Osservatore Romano
Zobacz także:
Wrzuć do herbaty jak cytrynę. Dostarczą witaminy C, rutyny i antyoksydantów »
Wrzuć na grilla zamiast kiełbasy. Goście będą zachwyceni »
Jak łatwo usunąć ścięgna z kurczaka? Przygotuj jedną rzecz »
