Aby produkt został dopuszczony do sprzedaży, jego producent jest zobowiązany do umieszczenia na opakowaniu wszystkich składników, które się w nim znajdują. Wszystko po to, abyśmy dokładnie wiedzieli, co pojawi się na naszych talerzach. Jednak każdy kto choć raz oddał się lekturze etykiet, z pewnością zdaje sobie sprawę z tego, że odszyfrowanie ich treści nie zawsze jest prostym zadaniem. Czasem zdarza się też tak, iż sam fakt uznania danej substancji za nieszkodliwą, nie czyni z niej od razu produktu, który chcielibyśmy zobaczyć na naszych talerzach. Oto kilka produktów, które większość z nas uzna za obrzydliwe
1. Dwutlenek tytanu
Zwykle pojawia się na etykietach pod enigmatycznym skrótem E171. Znajdziemy go między innymi w zabielaczach do kawy, dressingach do sałatek, kupnej bitej śmietanie i innych produktach, które w powszechnej opinii powinny mieć śnieżnobiały kolor. Warto wiedzieć, że dwutlenek tytanu bywa wykorzystywany nie tylko w przemyśle spożywczym. Stosuje się go także w produkcji farb, past do zębów oraz różnego rodzaju kosmetyków.
Zobacz też: 50 najlepszych restauracji na świecie - ranking 2016. Kliknij!
Ta naturalna substancja jest wytwarzana przez owce, aby woda łatwiej spływała po ich wełnie. Z pewnością wielbicielki kosmetyków z pewnością wiedzą, że lanolina może zdziałać cuda w przypadku pielęgnacji skóry. Jednak w dalszym ciągu nie sprawia to, że mielibyśmy ochotę ją zjeść. Tymczasem hydrofobiczne właściwości lanoliny sprawiły, że zaczęto ją wykorzystywać w środkach przeciwko rdzewieniu, pastach do butów oraz kremach zmiękczających. Jednak to nie wszystko – lanolinę możemy znaleźć również w produktach spożywczych np. gumie do żucia.
Zobacz też: Jedzenie tylko dla odważnych. Kliknij!
Szelak naturalna żywica, otrzymywana z wydzieliny insektów, nazywanych czerwcami. Substancję tę od wieków szczególnie ceniło się w przemyśle meblarskim, gdyż to dzięki niej drewniane meble nabierały wyjątkowego połysku. Szelak sprawia, że zupełnie przeciętnie wyglądające jabłka stają się gwiazdami sklepowych półek. Co więcej, dzięki niemu owoce stają się również odporne na obicia i uszkodzenia. Dzięki temu zabiegowi ich transport jest bardziej opłacalny.
Zobacz też: Serki topione - jeść czy nie? Kliknij!
Koszenila to naturalny, czerwony barwnik spożywczy stosowany do barwienia jogurtów o smaku truskawkowym czy wiśniowym. Pozyskuje się go z wysuszonych i zmielonych owadów. Koszenilą barwi się nie tylko jogurty. Swoje intensywne barwy zawdzięczają mu także napoje alkoholowe, mięsa, nadzienia do ciast i lody. Koszenilę oznacza się na opakowaniach numerem E120.
Zobacz też: Czy warzywa i owoce z puszki są zdrowe? Kliknij!
Jest to aminokwas, który ma szerokie zastosowanie w przemyśle spożywczym. Najczęściej L-cysteina bywa wykorzystywana jako wzmacniacz mięsnego smaku. Niestety, pochodzenie tej substancji, najdelikatniej można określić jako niesmaczne. Pierwotnie L-cysteinę pozyskiwało się z ludzkich włosów, jednak po wprowadzeniu zakazu przez Unię Europejską, rozpoczęto produkcję tej substancji na bazie futra zwierzęcego. Być może jest to zgodne z literą prawa, jednak w dalszym ciągu nie jest to zbyt apetyczne.
Zobacz też: Jak wybrać dobre masło? Kliknij!
