Może własna szyneczka konserwowa?

Jeśli zakupiliśmy kawałki od szynki z przerostami klasy III, to oddzielamy błony, kawałki tłuszczu i przerosty od czystego mięsa. Powinno być tego około 0,3 - 0,4 kg i reszta czystego mięsa. Te gorsze elementy mielimy w maszynce na oczkach kaliber 2 mm lub dwukrotnie na oczkach 4 mm. Tak samo, jeśli zamiast elementów klasy III używamy mięsa z golonki. Czyste mięso kroimy w kostkę 3 x 3 cm. Nie musi być bardzo równa. Po czym rozbijamy ją delikatnie tłuczkiem do mięsa. Robimy to z dwóch powodów. Po pierwsze, mięso nie będzie tak bardzo twarde (a takie jest mięso od szynki), a po drugie, zacznie „puszczać klej” (a nie chcemy, żeby szynka rozlatywała nam się przy krojeniu).

W misce łączymy oba rodzaje mięsa, dodajemy peklosól i cukier oraz dokładnie wyrabiamy. Po dokładnym wymieszaniu przykrywamy miskę i wstawiamy do lodówki na 24 do 48 godzin. Po tym czasie wyjmujemy mięso z lodówki. Do szynkowaru wkładamy woreczek separacyjny. Do mięsa dodajemy zimną wodę i intensywnie mieszamy, tak żeby uzyskać gęstą kleistą masę. Powinno to zająć około kwadransa. Wtedy przekładamy mięso do szynkowara ubijając je przy tym intensywnie. Sprawdza się tutaj tłuczek do ziemniaków z okrągłą stopką. Po kilku łyżkach mięsa dodajemy około pół łyżeczki żelatyny. Powinny być przynajmniej cztery takie warstwy. Po przełożeniu całości mięsa, zakręceniu woreczka i zamknięciu szynkowara, wstawiamy go do lodówki, na kolejne 12 do 24 godzin. Następnego dnia grzejemy wodę w garnku (lub warniku, jeśli taki posiadamy) do 75 stopni C. Wyjmujemy szynkowar z lodówki i wstawiamy do garnka. Grzejemy, utrzymując temperaturę wody na poziomie 75 stopni przez godzinę i czterdzieści minut. Jeśli mamy szynkowar z termometrem to do uzyskania temperatury 67 – 68 stopni C wewnątrz wyrobu. Po tym czasie wyjmujemy i schładzamy. Jeśli mamy zimę i temperaturę za oknem nie wyższą niż 4-5 stopni powyżej zera, to wystawiamy za okno. Jeśli nie, zanurzamy szynkowar w komorze zlewozmywaka wypełnionej zimną wodą. Po ostudzeniu wstawiamy go do lodówki na kilka godzin. Wyjmujemy go z lodówki, a następnie szynkę ze środka. Gdyby nie chciała wyjść, to wystarczy polać delikatnie szynkowar gorącą wodą z czajnika. Szyneczka wygląda wtedy tak.

Spróbujcie. Wyrób dużo zdrowszy i smaczniejszy w porównaniu do sklepowego. Smak ma delikatny, więc można ją dać do jedzenia nawet małemu dziecku. Ale jeśli nie ma w domu małych dzieci, a my lubimy ostrzejsze smaki, to możemy przy ostatnim wyrabianiu dodać trochę pieprzu lub czosnku. Tak czy inaczej, będzie to wyrób domowy, a taki jest zawsze najlepszy… I spokojnie można ją jeść, przechowując w lodówce, przez dwa tygodnie. Najwyżej zrobi się trochę bardziej sucha. Ale nie będzie tak jak przy wędlinie ze sklepu, która po dwóch dniach robi się… brrr… sami wiecie jaka, a po trzech jest do wyrzucenia. Polecam.