Zupa krem z cieciorki

Zaczynamy od dodatków. Ser trzemy na tarce ruchem posuwisto-zwrotnym dociskając go do tarki pod kątem 25° w czasie ruchu ku dołowi, zmniejszając docisk podczas ruchom ku górze. Wyobrażając sobie dumny uśmiech Isaaca Newtona bierzemy pietruszkę i obieraczką do warzyw ścinamy z niej długie plastry. Następnie na papierze do pieczenia usypujemy z sera małe kopczyki, w nomenklaturze poławiaczy pereł zwane medalionami (kto zrozumie poławiaczy?), a obok kładziemy plastry pietruszki. Obydwa dodatki posypujemy wędzoną papryką i wkładamy do piekarnika rozgrzanego do temperatury 200°C na ok 8 min. Cebulę kroimy w kostkę i pochylając się przez chwilę nad losami tego świata, ronimy kilka łez. Ziemniaki kroimy w podobny sposób, jednak już bez płaczu, gdyż dochodzimy do wniosku, że świata nie zmienimy, a łzy zawsze dobrze jest zachować na wspomnienie Mufasy. W garnku o grubym dnie oraz na patelni rozgrzewamy oliwę. W pierwszym smażymy cebulę, w drugim ziemniaki. Kiedy ziemniaki zaczną się rumienić, przesypujemy je do garnka z cebulą, wlewamy cieciorkę wraz zalewą oraz bulion i doprawiamy solą, pieprzem oraz kminem rzymskim. Zupa się gotuje, a my w tym czasie przechodzimy do ostatniego z naszych dodatków – czyli pieczywa cząstkowego. Do miseczki wrzucamy masło, przez praskę przeciskamy czosnek (w zależności od upodobań można dać go więcej, mniej bądź wcale, tylko trzeba wtedy zmienić nazwę dodatku na „pieczywo”), dodajemy zioła prowansalskie i całość rozcieramy widelcem do tarcia masła. Smarujemy bagietkę uprzednio pokrojoną w kromki i wkładamy do piekarnika w miejsce wyjętych medalionów i plastrów pietruszki na ok 10 min. Kiedy ziemniaki zrobią się już miękkie, zdejmujemy zupę z ognia i bezlitośnie blendujemy, aż do uzyskania konsystencji kremu. Wlewamy do misek dekorując ją dodatkami, śmietaną kremówką, lub jeżeli akurat wypada Wielkanoc – bukszpanem. Całość jemy ze smakiem, chyba że nie wszystko zrobiliście według przepisu – wtedy po prostu jemy