Fot. 123RF/Picsel
Wioska w Normandii
Ser camembert pochodzi z Francji i jest ceniony za sprężystą konsystencję i intensywny smak. Jego nazwa wzięła się od miejscowości - Camembert, gdzie po raz pierwszy przygotowano ten specjał. Był rok 1791, a u miejscowej mleczarki Marie Harel ukrywał się ksiądz Charles- Jean Bonvoust. Legenda głosi, że podał kobiecie przepis na ser brie, a następnie został on przez nią zmodyfikowany przez bakterie pleśni z gatunku Penicillium Camemberti. Jest pomysłodawczynią sera camembert, jednak identyczny produkt wytwarzali benedyktyni z klasztoru w Brie. W mieście Camembert do dziś stoi posąg, upamiętniający to kulinarne wydarzenie. Co ciekawe, w 1863 r. krążek sera został podany Napoleonowi III, który tak się w nim rozsmakował, że nakazał przynosić go codziennie do swojego pałacu Tuileries.
Jak powstaje ser?
Oryginalny camembert jest produkowany z niepasteryzowanego mleka krowiego. W procesie dojrzewania, dzięki grzybom pleśni pokrywa się białawą pleśnią. Charakterystycznym kształtem jest krążek o masie ok. 250 g, pakowany w specjalny papier, a następnie w pudełko. Sery, które spotykamy na sklepowej półce, różnią się od prawdziwego camemberta. Ser powinien mieć delikatną i puszystą skórkę, kremowe wnętrze, płynne brzegi oraz rozpływać się w ustach!
Do produkcji używa się 80% wieczornego mleka z dojenia i 20% z porannego. Z mleka porannego ściąga się śmietankę, ponieważ ser nie może mieć więcej, niż 45% tłuszczu. Mleko poranne i wieczorne należy trzymać w temp. 30 stopni i przelać do zbiornika, gdzie po 90 min zetnie się w twaróg. Kroi się go na kawałki, przekłada do foremek i przyciska metalową przykrywką. Przez kilka godzin z serów odcieka serwatka. To samo powinno się wykonać z drugą stroną serka. Kolejnego dnia widać już okrągły kształt serów i wyciąga się je z formy. Cały krążek posypuje się solą i spryskuje kulturą pleśni. Po trzech godzinach serki odwraca się, soli i ponownie pryska pleśnią. Czas na ostatni etap, gdzie krążki spędzają 2 tygodnie w przechowalni, z odpowiednią wentylacją. Kiedy zaczyna pojawiać się pleśń to dobry znak! Sery są przenoszone, odwracane i wreszcie gotowe do pakowania! Tak spakowane serki leżakują 2,5 tygodnia i trafiają do Klientów. Jedni uwielbiają białą pleśniową skórkę, ale znajdą się też przeciwnicy camemberta, którzy drżą i krzywią się na samą myśl o wyżej wspomnianej skórce.
Jak wygląda teraz wioska Camembert?
Camembert to miejscowość i gmina we Francji, w regionie Normandia, znana jako ojczyzna sera camembert. Mieści się tutaj farma Durand. Camembert to tylko kilka domów, jednak to właśnie odkrycie francuskiego sera sprawiło, że miejscowość jest cenną pamiątką! Na farmie przez szklane ściany można oglądać, jak wygląda proces produkcji sera i zakupić produkty regionalne. Organizowane są wycieczki, gdzie czeka na nas malownicza wieś, tradycyjne gospodarstwa i krowy pasące się na zielonych pastwiskach. Ser Camembert ma nawet swoje muzeum! Musée du Camembert jest w Normandii i kusi swoją ofertą m.in. degustacjami serów, soków jabłkowych i cydrów.
Jak zjadać francuski ser?
Ser występuje w dwóch wariantach: normandzkie camemberty i „zwykłe" camemberty dostępne w sklepach na całym świecie. W drugim przypadki czeka urozmaicenie w postaci wersji pełnotłustej i light. Ciężko wyobrazić sobie deskę serów bez francuskiego specjału. Camembert pasuje do konfitur, dżemów, orzechów, owoców czy kawałków pieczywa. Świetnie sprawdzi się jako dodatek do pizzy, zapiekanki lub kanapki. Ser podaje się na zimno lub na ciepło - zapiekany, smażony lub grillowany. Warto pamiętać, że ten przysmak nie jest dla wszystkich. Osoby z nadwagą, wysokim ciśnieniem i migrenowcy powinni unikać tego typu sera. Promocje na deski do serów znajdziesz w sklepie Fabryka Form.
