• Dania główne
• Przepis na

Faszerowana Caigua (Achocha) duszona w sosie pomidorowym

21.09.2023 Odsłon: 257

5.0 (8 oceny)

Czas przygotowania

do 30 min

30 min

Liczba porcji

1-2 osoby

1-2 os.

londonsky

Oto propsto z magicznego ogrodu przesmaczne i zdrowe warzywa i owoce czyli ... Duszone, faszerowane owoce Caigua (Achocha) - faszerowane mięskiem , Purpurowymi owocami Tomatillos, cebulą, Czarnymi pomidorami Atomic gotowane w sosie pomidorowy i podane z sałatką z liści drzewa szpinakowego (Magenta Spreen) , lisćmi Cykorii Głowiastej, Szczypiorkiem Walking Onion, Koperkiem, Babką lancetowatą i mniszkiem lekarskim i kwiatami nagietka skropione octem jabłowym i pomidorowym octem Aranżacja dania na talerzu inspirowana Peruwiańską legendą "Chullachaki" - stwór ten zielony był strażnikiem skarbów Dżunglii i rzucał wyzwanie ludziom , a kto im sprostał ten w nagrodę otrzymywał ukryte skarby dżungli , zaś ten kto się poddał i stchórzył, tego pochłaniała dżungla ps. Caigua inaczej też (Achocha) to (Cyclanthera Pedata) Wieloletnie, szybkorosnące, tropikalne pnącze, należy do rodziny dyniowatych, pochodzi z Ameryki Południowej min. Kolumbii i Boliwii. Jest uprawiane od wielu wieków dla jego jadalnych owoców, które są wykorzystywane głównie jako warzywo. Owoce są bardzo popularne w północno-wschodnich Indiach, Nepalu i Bhutanie. W kulturze Moche ich motyw był często używany w sztuce i ceramice. Łodyga rośliny może mierzyć do 5 metrów długości, kwiaty są jednopłciowe. Owoce osiągają około 10-20 cm, są podłużne, mają nieregularną powierzchnię i miękkie kolce. Kolor zmienia się z ciemnej zieleni na biało-zielony, kiedy owoc jest dojrzały. Skórka jest cienka i soczysta, zwykle ma 3-4 mm grubości. W środku znajdują się nasiona, mniej lub bardziej kwadratowe, mają około 1, 5 cm długości. Może być uprawiana przez cały rok w domu, wymaga kilku godz. światła słonecznego i miejsca po którym może się piąć. Lubi umiarkowane warunki i dużą wilgotność, najlepiej rośnie w temp. od 15 ° – 28 ° C. Okres wegetacyjny wynosi około 100 dni do rozpoczęcia zbiorów, przez dalsze 50 dni roślina produkuje owoce. Owoce mogą być przechowywane do 5 dni w chłodnym miejscu, w papierowej torbie. Owoce składają się w około 93% z wody, a ponadto z pektyn, substancji białkowych, węglowodanów, substancji tłuszczowych, białek, witaminy C i tiaminy, soli i minerałów, takich jak wapń, fosfor, żelazo, selen, magnez i cynk. Niedojrzałe owoce są podawane jak warzywa, młode liście i pędy również są tak używane. Zazwyczaj, niedojrzałe owoce je się gotowane, marynowane lub na surowo w sałatkach, mają przyjemny, delikatny smak (coś pomiędzy ogórkiem i słodką papryką). Owoce mają bardzo dużą wnękę w której rozwijają się nasiona, dlatego są bardzo często faszerowane i zapiekane, być może jest to inspirowane lokalną andyjską „nazwą pepino de rellenar” (ogórek do nadziewania). Dojrzałe owoce są również podawane gotowane lub surowe. Jednym ze związków które zawierają jest beta-sitosterol, glikozyd który może mieć właściwości związane z leczeniem cholesterolu i zapobiega wzrostowi LDL (złego cholesterolu). Badania z Peru wskazują, że owoce są użyteczne w leczeniu hipercholesterolemii, hipoglikemii, cukrzycy oraz mają działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne, przeciwutleniające, anaboliczne i wspomagające produkcję hormonów. Maja zastosowanie wleczeniu otyłości i cellulitu. Są tradycyjnie stosowane na cukrzycę, poprawę krążenia, wysokie ciśnienie krwi (wywar z nasion), zapalenie ucha i migdałków, w dusznicy bolesnej oraz jako środek moczopędny.