Jeśli znasz się na grzybach i lubisz je zbierać, to pewnie pierwsze grzybobranie masz już dawno za sobą. Skarby lasu, które trafiają do domów, warto poporcjować. Część można zasuszyć na święta Bożego Narodzenia, a resztę - od razu wykorzystać do zrobienia aromatycznego sosu lub zupy grzybowej.
Sprawdź także: Jak suszyć grzyby? Poradnik krok po kroku
Tak, jak trzeba się znać na rodzajach grzybów podczas zbierania, tak trzeba też umieć je przyrządzać w kuchni. Dlaczego? Bo pewne gatunki należy specjalnie obrabiać przed smażeniem. Choć według niektórych zniszczy to smak potrawy, to w przypadku części grzybów jest to konieczne!
Czy prawdziwki trzeba gotować przed smażeniem?
Jedno z najczęściej zadawanych przez internautów pytań dotyczy gotowania grzybów. Czytelnicy zastanawiają się, po co w ogóle to robić. Grzyby trzyma się na wrzątku ze względów smakowych, ale też zdrowotnych.
Przede wszystkim obgotowane grzyby są bardziej lekkostrawne. Koniecznie trzeba gotować podgrzybki, aby pozbyć się z nich substancji, które mogą spowodować niestrawność. Inne gatunki, np. rydze czy kurki, wymagają takiej obróbki przed mrożeniem lub marynowaniem, żeby nie przybrały gorzkawego, nieprzyjemnego posmaku.
Czy prawdziwki trzeba gotować przed smażeniem? To twarde grzyby, więc lepiej gotuj je do pół godziny na średnim ogniu. W przypadku miększych i bardziej delikatnych okazów (np. maślaków), wystarczy 15-20 minut, aby stały się właściwe do spożycia (zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz).
Jeśli jednak planujesz dusić grzyby, a nie smażyć - możesz pominąć ich wcześniejsze zmiękczanie w gorącej wodzie. Muszą jednak dusić się odpowiednio długo, żeby przestały być surowe. Pamiętaj jednak, żeby nie przeciągać czasu gotowania! Grzyby, które kąpały się we wrzątku zbyt długo, zmieniają konsystencję na bardziej gumowatą oraz tracą swój pyszny, intensywny smak.
Zobacz także:
Tego nie dodawaj do sałatki jarzynowej. Jej smak będzie do niczego »
Warto dodać nie tylko do herbaty. Usunie nadmiar wody, podkręci metabolizm »
Skóra banknotowa to objaw chorej wątroby. 5 charakterystycznych cech »